Kunststoffen

Ze kunnen worden onderverdeeld in twee brede categorieën: thermoharders en thermoplasten. Het onderscheid tussen deze twee categorieën ligt in hun chemische eigenschappen en gedrag bij verhitting.

Thermoplasten:

Thermoplasten zijn kunststoffen die bij verhitting zacht worden en smelten. In tegenstelling tot thermoharders ondergaan thermoplasten geen chemische reactie bij verhitting; ze behouden hun chemische structuur en kunnen herhaaldelijk worden gesmolten en gevormd. Dit betekent dat thermoplasten in vaste toestand kunnen worden verwarmd, gesmolten en in verschillende vormen kunnen worden gegoten of geëxtrudeerd. Bij afkoeling behouden ze hun nieuwe vorm. Voorbeelden van thermoplasten zijn polyethyleen, polyvinylchloride (PVC), polypropyleen, acrylaat, polycarbonaat, polyamide en polystyreen. Thermoplasten worden veel gebruikt in verschillende industrieën vanwege hun vormbaarheid, lage smeltpunt en recyclebaarheid. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt in verpakkingen, buizen, auto-onderdelen, speelgoed en textielvezels.

Thermoharders:

Thermoharders zijn kunststoffen die bij verhitting een chemische reactie ondergaan, waardoor ze uitharden en onomkeerbaar worden. Deze reactie wordt ook wel "thermohardende reactie" genoemd. Wanneer een thermoharder wordt verwarmd, zullen de moleculaire ketens crosslinken, waardoor een sterk en rigide driedimensionaal netwerk ontstaat. Dit netwerk zorgt ervoor dat thermoharders niet smelten of vervormen bij verdere verhitting. Thermoharders worden vaak gebruikt in toepassingen waar sterkte, hardheid en dimensionele stabiliteit vereist zijn, zoals in de productie van vliegtuigonderdelen, elektronische behuizingen en composietmaterialen.